تلفن (Telephone)، ابزاری ارتباطی بوده که برای انتقال و دریافت همزمان صدای انسان در مکان ها و فواصل مختلف طراحی شده است. بخاطر قیمت ارزان، ساده بودن طراحی، ارتباط فوری و آسانی که به افراد می دهد از طریق هیچ رسانه دیگری قابل دستیابی نیست. همین امر منجر شده تلفن به پرکاربردترین دستگاه مخابراتی و ماشین های اداری در جهان تبدیل شود. باید در نظر داشته باشید که این تلفن ها با تلفن‌های تحت شبکه IP تفاوت دارد.

تاریخچه تلفن

کلمه تلفن از لغت یونانی tēle به معنی "دور" و phonē به معنی "صدا" به وجود آمده است. از اواخر قرن 17 از تلفن رشته ای برای ارتباطات استفاده می شد که بعداً از آنها به عنوان تلفن بزرگ و لوله مکالمه نیز یاد شد. اما تلفن‌های مدرن امروزی فقط به دستگاه‌های الکتریکی ناشی از اختراعات الکساندر گراهام بل و دیگران دلالت می‌کند. در طی 20 سالی که از ثبت اختراع بل در سال 1876 گذشته است، این ابزار قدرتمند توسط توماس واتسون، امیل برلینر، توماس ادیسون و دیگران تغییر یافته و یک طراحی کاربردی و مفید به دست آورد که بیش از یک قرن تغییر اساسی نداشته است.

سیگنال‌های تولید شده توسط شماره گیر، سوئیچ ها را در دفتر محلی فعال کرده که مسیر انتقال به طرف فراخوان را ایجاد می کند. شماره گیرها از نوع چرخشی و دکمه ای طراحی شده بودند و با استفاده از اصول الکترومغناطیسی که در زمان گراهام بل کشف شده بود، تلفن ها جریان الکتریکی در حال نوسان را به امواج صوتی که شامل گفتار انسان است، تبدیل می کنند. پس از برقراری تماس، فرد به کمک گیرنده کار گذاشته شده در گوشی، صدا را می شنود.

نسخه امروزی

پس از اختراع ترانزیستور در سال 1947، سیم پیچ‌های فلزی و سایر سخت‌افزارهای سنگین داخل این دستگاه با ریز مدارهای سبک و کم حجم جایگزین شدند. پیشرفت‌های الکترونیکی عملکرد طراحی اصلی آنرا را بهبود بخشید و همچنین امکان معرفی تعدادی از ویژگی‌های "هوشمند" مانند شماره گیری مجدد خودکار، شناسایی شماره تماس، انتقال بی‌سیم و نمایش داده‌های بصری را فراهم کرده است. چنین قابلیت‌هایی طراحی پایه‌ای تلفن را تکمیل کرده و هیچوقت کاربرد و تقاضا این محصول کم نشد.